Sinterklaas avond en whippets. (+The whippet archives)

We hadden het al eens eerder zitten bekijken maar er stond weinig op,  gelukkig is er weer animo om de boel eens up to date te brengen: The Whippet Archives.

We willen kijken of we de gegevens van Kookaï eens compleet kunnen maken en die van haar overgrootmoeder; Robin van Aloïsepolder ook.

Robin, of Quicky zoals ze bij ons bekend was een klein, ontzettend lief en aanhankelijk hondje waar we 14 jaren lang van genoten hebben.

Hoe we er aan kwamen was wel een leuke; gekregen van Sinterklaas!

Opa was zijn halve leven bezig en gek geweest van whippets (de andere helft gewoon alleen maar gek) en hij heeft gelukkig zijn gekkigheid op ons over kunnen brengen. Toen wij samen gingen dreigen dat we er zelf ééntje gingen aanschaffen bleef hij maar zeggen; even wachten, laat mij maar kijken..

Met een sinterklaasavond waren wij met de hele familie bij elkaar (goeie ouwe tijd) en halverwege was opa opeens even weg. Zogenaamd biertje halen, kelder in of zo iets. Dochterlief was aan de beurt voor haar cadeautje en na een mooi gedichtje (we moeten toch nog eens goed zoeken) kwam er uit een binnenzak van zijn jasje een héél klein snoetje te voorschijn wat ons heel blij toe kefte.

Het moment is ons altijd bij gebleven en gelukkig moeten we elk jaar weer even terug denken aan die avond; Opa en Cees, dank je wel!

Quicky heeft haar hele leven bewezen dat whippets uitstekende honden zijn voor mensen die epilepsie hebben (met ADHD-ers doen ze het trouwens ook perfect!)